Crisis! Waarschuwing voor chemische reuzen! Angst voor het risico van “afsnijden van het aanbod”!

Onlangs maakte Covestro bekend dat haar 300.000 ton zware TDI-fabriek in Duitsland vanwege chloorlekkage overmacht had en niet op korte termijn opnieuw kon worden opgestart. Er wordt voorlopig verwacht dat de aanvoer na 30 november zal worden hervat.

BASF, eveneens gevestigd in Duitsland, kreeg ook te maken met de 300.000 ton wegende TDI-fabriek die eind april werd stilgelegd voor onderhoud en nog niet opnieuw is opgestart. Bovendien ondergaat de BC-eenheid van Wanhua ook routine-onderhoud. Op de korte termijn bevindt de Europese TDI-productiecapaciteit, die bijna 25% van het mondiale totaal uitmaakt, zich in een vacuümsituatie, en wordt het regionale onevenwicht tussen vraag en aanbod nog groter.

De ‘reddingslijn’ van de transportcapaciteit werd afgesneden en verschillende chemische giganten gaven een noodwaarschuwing

De Rijn, die de ‘levensader’ van de Europese economie kan worden genoemd, heeft als gevolg van de hoge temperaturen het waterpeil doen dalen, en sommige belangrijke rivierdelen zullen naar verwachting vanaf 12 augustus onbevaarbaar zijn. Meteorologen voorspellen dat de droogte in de toekomst waarschijnlijk zal aanhouden. De komende maanden zal het industriële hart van Duitsland wellicht dezelfde fouten herhalen, met ernstiger gevolgen dan de historische Rijnstoring in 2018, waardoor de huidige energiecrisis in Europa zal worden verergerd.

Het gebied van de Rijn in Duitsland bereikt bijna een derde van het Duitse landoppervlak en stroomt door verschillende van de belangrijkste industriële gebieden van Duitsland, zoals het Ruhrgebied. Maar liefst 10% van de chemicaliëntransporten in Europa maken gebruik van de Rijn, inclusief grondstoffen, meststoffen, tussenproducten en eindproducten. De Rijn was in 2019 en 2020 goed voor ongeveer 28% van de Duitse chemische transporten, en de petrochemische logistiek van chemische giganten als BASF, Covestro, LANXESS en Evonik is sterk afhankelijk van transporten langs de Rijn.

Momenteel zijn de aardgas- en steenkoolsectoren in Europa relatief gespannen, en deze maand is het EU-embargo op Russische steenkool officieel van kracht geworden. Daarnaast is er nieuws dat de EU ook Gazprom zal aanpakken. Het voortdurende schokkende nieuws heeft de mondiale chemische industrie in de oren geklonken. Als wake-up call hebben veel chemische giganten zoals BASF en Covestro in de nabije toekomst vroege waarschuwingen afgegeven.

De Noord-Amerikaanse kunstmestgigant Mozaïek wees erop dat de mondiale gewasproductie krap is vanwege ongunstige factoren zoals het conflict tussen Rusland en Oekraïne, aanhoudend hoge temperaturen in Europa en de Verenigde Staten, en tekenen van droogte in het zuiden van Brazilië. Voor fosfaten verwacht Legg Mason dat de exportbeperkingen in sommige landen waarschijnlijk de rest van het jaar en tot 2023 zullen worden verlengd.

Speciaalchemiebedrijf Lanxess zei dat een gasembargo “catastrofale gevolgen” zou hebben voor de Duitse chemische industrie, waarbij de meest gasintensieve fabrieken de productie zouden sluiten, terwijl andere de productie zouden moeten verminderen.

De grootste chemicaliëndistributeur ter wereld, Bruntage, zei dat stijgende energieprijzen de Europese chemische industrie in het nadeel zouden brengen. Zonder toegang tot goedkope energie zal het concurrentievermogen van de Europese chemische industrie op de middellange tot lange termijn eronder lijden.

Azelis, een Belgische distributeur van speciale chemicaliën, zei dat er aanhoudende uitdagingen zijn in de mondiale logistiek, vooral de verplaatsing van goederen van China naar Europa of Amerika. De Amerikaanse kust wordt geplaagd door een tekort aan arbeidskrachten, een tragere vrachtafhandeling en een tekort aan vrachtwagenchauffeurs in de VS en Europa, wat gevolgen heeft voor de zendingen.

Covestro waarschuwde dat de rantsoenering van aardgas in het komende jaar individuele productiefaciliteiten ertoe zou kunnen dwingen om op lage belasting te draaien of zelfs volledig te sluiten, afhankelijk van de omvang van de gasleveringsbeperkingen, wat zou kunnen leiden tot de volledige ineenstorting van de productie- en toeleveringsketens en de duizenden banen.

BASF heeft herhaaldelijk gewaarschuwd dat als het aanbod van aardgas onder de 50% van de maximale vraag daalt, het de grootste geïntegreerde chemische productiebasis ter wereld, de Duitse Ludwigshafen-basis, zal moeten verminderen of zelfs volledig moet sluiten.

De Zwitserse petrochemische gigant INEOS zei dat de kosten van grondstoffen voor zijn Europese activiteiten belachelijk hoog zijn, en dat het conflict tussen Rusland en Oekraïne en de daaruit voortvloeiende economische sancties tegen Rusland ‘grote uitdagingen’ hebben gebracht voor de energieprijzen en de energiezekerheid in heel Europa. chemische industrie.

Het probleem van de ‘vastzittende nek’ blijft bestaan ​​en de transformatie van coatings en ketens van de chemische industrie staat voor de deur

De chemische reuzen duizenden kilometers verderop hebben herhaaldelijk gewaarschuwd en bloedige stormen veroorzaakt. Voor binnenlandse chemische bedrijven is het allerbelangrijkste de impact op hun eigen industriële keten. Mijn land heeft een sterke concurrentiekracht in de lagere industriële keten, maar is nog steeds zwak op het gebied van hoogwaardige producten. Deze situatie bestaat ook in de huidige chemische industrie. Momenteel is van de ruim 130 belangrijke chemische basismaterialen in China nog steeds 32% van de variëteiten blanco, en is 52% van de variëteiten nog steeds afhankelijk van import.

In het upstream-segment van coatings worden ook veel grondstoffen geselecteerd uit overzeese producten. DSM in de epoxyharsindustrie, Mitsubishi en Mitsui in de oplosmiddelenindustrie; Digao en BASF in de ontschuimerindustrie; Sika en Valspar in de verhardingsmiddelindustrie; Digao en Dow in de bevochtigingsmiddelenindustrie; WACKER en Degussa in de titaandioxide-industrie; Chemours en Huntsman in de titaniumdioxide-industrie; Bayer en Lanxess in de pigmentindustrie.

Stijgende olieprijzen, tekorten aan aardgas, het Russische kolenembargo, dringende water- en elektriciteitsvoorzieningen, en nu is ook het transport geblokkeerd, wat ook rechtstreeks van invloed is op de aanvoer van veel hoogwaardige chemicaliën. Als geïmporteerde hoogwaardige producten aan banden worden gelegd, zullen zij, ook al worden niet alle chemische bedrijven meegesleurd, in verschillende mate getroffen worden door de kettingreactie.

Hoewel er binnenlandse fabrikanten van hetzelfde type zijn, kunnen de meeste hoogwaardige technische barrières niet op korte termijn worden doorbroken. Als bedrijven in de industrie nog steeds niet in staat zijn hun eigen cognitie en ontwikkelingsrichting aan te passen, en geen aandacht besteden aan wetenschappelijk en technologisch onderzoek, ontwikkeling en innovatie, zal dit soort problemen een rol blijven spelen, en dan zal dit bij elke overmacht in het buitenland gelden. Wanneer een chemische reus duizenden kilometers verderop een ongeluk krijgt, is het onvermijdelijk dat het hart wordt bekrast en dat de angst abnormaal zal zijn.

De olieprijs keert terug naar het niveau van zes maanden geleden, is dat goed of slecht?

Sinds begin dit jaar kan de ontwikkeling van de internationale olieprijzen worden omschreven als wendingen. Na de voorgaande twee golven van ups en downs schommelden de huidige internationale olieprijzen vóór maart van dit jaar weer rond de $90 per vat.

Volgens analisten zal enerzijds de verwachting van een zwak economisch herstel op de overzeese markten, in combinatie met de verwachte groei van het aanbod van ruwe olie, de stijging van de olieprijzen tot op zekere hoogte afremmen; aan de andere kant heeft de huidige situatie van hoge inflatie een positieve steun gevormd voor de olieprijzen. In zo’n complexe omgeving staan ​​de huidige internationale olieprijzen voor een dilemma.

Marktanalyse-instellingen wezen erop dat de huidige situatie van tekort aan aanbod van ruwe olie nog steeds voortduurt en dat de bodemondersteuning van de olieprijzen relatief stabiel is. Met de nieuwe vooruitgang in de Iraanse nucleaire onderhandelingen heeft de markt echter ook verwachtingen van het opheffen van het verbod op Iraanse ruwe olieproducten op de markt, wat verder leidt tot druk op de olieprijzen. Iran is een van de weinige grote olieproducenten op de huidige markt die de productie aanzienlijk kan verhogen. De voortgang van de onderhandelingen over het nucleaire akkoord met Iran is de laatste tijd de grootste variabele op de markt voor ruwe olie geworden.

De markten richten zich op de besprekingen over het nucleaire akkoord met Iran

De laatste tijd hebben zorgen over het vooruitzicht van de economische groei de olieprijzen onder druk gezet, maar de structurele spanning aan de kant van het olieaanbod is de onderste steun voor de olieprijzen geworden, en de olieprijzen worden aan beide kanten van de stijging en daling geconfronteerd met druk. De onderhandelingen over de Iraanse nucleaire kwestie zullen echter potentiële variabelen op de markt brengen, zodat dit ook het middelpunt van de aandacht van alle partijen is geworden.

Grondstoffeninformatiebureau Longzhong Information wees erop dat de onderhandelingen over de Iraanse nucleaire kwestie in de nabije toekomst een belangrijke gebeurtenis zullen zijn op de markt voor ruwe olie.

Hoewel de EU heeft verklaard dat zij de komende weken vooruitgang zal blijven boeken in de nucleaire onderhandelingen met Iran, en Iran ook heeft verklaard dat het de komende dagen zal reageren op de door de EU voorgestelde “tekst”, hebben de Verenigde Staten dat niet gedaan. heeft hierover een duidelijke uitspraak gedaan, waardoor er nog steeds onzekerheid bestaat over het uiteindelijke onderhandelingsresultaat. Daarom is het moeilijk om het Iraanse olie-embargo van de ene op de andere dag op te heffen.

De analyse van Huatai Futures wees uit dat er nog steeds meningsverschillen bestaan ​​tussen de Verenigde Staten en Iran over belangrijke onderhandelingsvoorwaarden, maar dat de mogelijkheid om vóór het einde van het jaar een soort interim-overeenkomst te bereiken niet wordt uitgesloten. De nucleaire onderhandelingen met Iran zijn een van de weinige energiekaarten die de Verenigde Staten kunnen uitspelen. Zolang de nucleaire onderhandelingen met Iran mogelijk zijn, zal de impact ervan op de markt altijd bestaan.

Huatai Futures wees erop dat Iran een van de weinige landen op de huidige markt is die de productie aanzienlijk kan verhogen, en dat de drijvende positie van Iraanse olie over zee en over land bijna 50 miljoen vaten bedraagt. Zodra de sancties zijn opgeheven, zal dit een grotere impact hebben op de oliemarkt op de korte termijn.